Sonntag, 5. September 2010

Leyletül kadr



Bana her gittiğimde „gel“ dediğin için,
sensiz atmak istediğim adımlara küssün yüreğim…

Bana „köle“ değil „kulum“ dediğin için,
aşkına köle olabilmenin hasretini çeksin yüreğim…

O "gel" demelerini seviyorum,
en çok ama 
secdelerini

hani alınca rahmetinin kokusunu halılarda,
ne kadar eskimiş olsa(m)da...

~birgecevaktiydi~