Bazen öylesine göz önünden kaybolmak isterim.
Saklanmak isterim,
köşe bucak...
Bilinmemek isterim,
ne bu diyarda ne düşlerde…
Bazen öylesine yok olmak isterim.
Hiç var olmamış gibi, yersiz yurtsuzmuşum gibi…
Bir tek ben bilmek isterim yerimi,hatta ben bile bilememek…
Tekrar çocukluğuma dönüp saklambaç oynamak isterim,
iyi seçip yerimi, hiç ses seda çıkarmadan izlemek arandığımı.
Küçülüp, büzüldüğüm yerden gülücükler saçmak gökyüzüne, sırrımı gökyüzüyle paylaşmak...
Bazen öylesine dalmak isterim o gülücüklere,
dalıp da kaybolmak…
Keşkeler birikir düşlerimde,
dönüşüm olmasa bundan böyle.
Sessizlikte kaybolsam asırlar boyu,
çözülse varlığın kelepçeleri üzerimden,
iz bırakmaktan kurtulsa ayaklarım, yankılanmaktan kurtulsa sesim…
Kaybolsam,
bazen öylesine kaybolsam…
~birgecevaktiydi~
Çok güzeldi, gerçekten çok beğendim. Ellerinize yüreğinize sağlık. Ve profilinizdeki küçük yazı da çok güzeldi. Edebiyatın içinde kendi edebiyat dünyasını oluşturan insanları görünce kendi adıma sebepsiz de olsa mutlu oluyorum galiba ben...
AntwortenLöschen