Kum saatimin darbesi...

Iş arkadaşım bana bir kum saati hediye etti.

Küçücük birşey, bildiğimiz kum saati. Üstü geniş, beli ince, azcık olsun süsü bile yok.

Süresi 15 saniye.

Öyle parmaklarımın arasında tutarken, kum tanelerinin gerçek olup olmadığını merak ettim.

Incelemek isterken, saati çevirdim…

Sanki camdandı kum taneleri. 

Teker tekerdiler ama üst genişten doğru birlikte, sanki belli bir sıraya göre, ince belden su gibi akıp, geçiyorlardı alt taraftaki geniş yere.

Izlemesi çok hoşuma gittiği icin tekrar çevirdim.

Sonra tekrar ve tekrar…

Kum taneleri her defasında aktıkları yere yok olmuştu- izleyen ister istemez, huzursuzlaşıyordu…

Gözümün önündeydi kum 

ama yok olup duruyordu sessizce.

Üzüldüm birden bire,

sırf saati evirip, çevirmek istediğimden, 

kumu incelemek istediğimden, onca saniye yok olmuş olamazdı.

Tekrar çevirdim,

bu sefer sadece bir tadımlık akıtıp kumu yokluğa, saati yan çevirdim.

Kum durdu.

Gülümsedim.

Aynı anda bana ders vermek istercesine, 

kum saatinden duvardaki saate doğru yol aldı gözlerim.

Avucumda durdurduğum 15 saniyeye sevinirken, 

yok olan aynı 15 saniye bu sefer duvardan gülümsüyordu bana…

***          ***          ***          ***          ***          ***

Gözümün önünden akman mı gerekiyordu 

anlamam için koştuğumuzu,

vardan yoğa giden kum tanecikleri olduğumuzu her birimizin?

Ne de olsa Rabbimizin üzerine yemin ettiği bir şeydin…

Sana boş izlenmek nasıl yakışsın…???

~birgecevaktiydi~