Donnerstag, 4. Oktober 2012

Türkçesi `letarji`miş… geçermiş...

Tatilden geldim geleli evdeyim. Evdeyim derken evdeyim yani. 
Sürekli. 

Genellikle oturuyorum aynı böyle. Şuan oturdugum yerde. Karşımda worldwideweb.
Yatagımın ucundaki kitaplara bakıyorum bazen. 
Uzaktan. 
Hiçbiri adapte edemedi beni kendine.





Kapı dedikleri şeyin elceğine de elimi vurmuyorum pek. Vurasım yok. 
Aslında var ama yok işte.
Hava nasıl bilmiyorum. Gündüzler de gecelerde aynı gözüküyor burdan. Güneşli diyorlardı geçenlerde… bide uyuyamıyorum biliyomusun? 
Bu durum tuhaf. Ama bu durumu degiştirme eylemlerine girişmemem çok daha tuhaf. 
Çünki aslında yapmam gereken şeyler var. Onları yapabilirdim. Yaptıkdan sonra yapıldılar diye rahat edebilirdim. Ama yapmıyorum.
Birkaç gündür camdan bile bakmadım. Yani aslında bunları yazıp, yolladığım bir dünyanın bile var olup olmadığını bilmiyorum. 
Umarım varsındır. Umarım iyisindir. Ben iyiyim.
Hamdolsun.


2 Kommentare:

  1. Biz burdayız ve seni anlıyoruz.En azından ben anlıyorum :)

    AntwortenLöschen
  2. Buna sevindim...hem derdimden anlayanin, hem de bu kutudan bir sesin cikmasina!

    Hosgeldin buarada :)

    AntwortenLöschen